Gevaarlijke blog over Zuurzak!

Ik hoor steeds de naam Zuurzak (Soursop / Guanabana) vallen dus tijd voor een klein onderzoek. De zuurzak wordt vaak gebruikt om frisdrank te maken. Hij komt van nature voor in het Caribisch gebied en in Centraal Amerika. Ze zijn zo’n 20 x 35 cm groot en 6 kg zwaar, niet te verwarren met papaja. Wel te verwarren met de Doerian want in Maleisië (Indonesië) wordt de zuurzak ook wel Doerian genoemd. Het grote verschil is dat de Doerian stinkt, echt stinkt. De zuurzak is dus aangenamer om te eten. De smaak is typerend en het vruchtvlees sneeuwwit. Als hij vol rijp is is hij zacht, vezelig pappig, sappig en zoetzuur van smaak. 

Dit was de korte inleiding van Zuurzak maar nu gaan we het eens hebben over de verhalen over zuurzak, een hiervan is dat het kanker zou kunnen  genezen? Ai, dat is gevaarlijke stelling vind ik zelf. Het is echter wel zo dat de bladeren een geneeskrachtige werking zouden hebben. Denk hierbij aan hoge bloeddruk maar het zou ook een gunstig effect hebben als therapie tegen borstkanker. Let op gunstige werking, geen genezing!

Kanker genezend vind ik persoonlijk een groot woord maar gezond is hij zeker voor ons. Voorbeeld; 100gr. eetbare zuurzak is arm aan calorieën. Opvallend is ook de aanwezigheid van mineralen calcium, fosfor en ijzer. Calcium en fosfor spelen een belangrijke rol bij de botvorming van ons lichaam, terwijl ijzer van belang is voor bloedvorming. Ook de aanwezigheid van de vitamines uit de B-complex (vitamine B1, B2 en B3) en vitamine C maken zuurzak interessant. Vitamine B1,B2 en B3 zijn van eminent belang voor de eiwit-, koolhydraten- en vethuishouding in ons lichaam, terwijl vitamine C